 |
– सुविद गुरागाई
डराएर बाँच्न मन छैन सहरमा
तर नडराई बाँच्न गाह्रो छ ।
हराएर बाँच्न मन छैन रहरमा
तर नहराई बाँच्न गाह्रो छ ।
रिसाउँछन् कि कोही चित्त दुख्छ कसैको ?
हुन्छ आफैँ माया कि भ्रम हो यो मनैको ?
ढुङ्गाभन्दा कठोर सत्य बुझ्न साह्रो छ,
डराएर बाँच्न मन छैन सहरमा
तर नडराई बाँच्न गाह्रो छ ।
छिटो हिँड्न खोज्दा लडिने पो हो कि ?
ढिलो गर्दा पछि परिने पो हो कि ?
दोधारै–दोधार यहाँ सबैलाई हतारो छ
डराएर बाँच्न मन छैन सहरमा
तर नडराई बाँच्न गाह्रो छ ।
जिन्दगी चाहन्छ जुन लक्ष्यमा पुग्न ।
जेलिएको किन यति सकिएन बुझ्न ।
नबुझे पनि जिन्दगी किन यति प्यारो छ ?
हराएर बाँच्न मन छैन सहरमा
तर नहराई बाँच्न गाह्रो छ ।
...
bisnuprasad.bg@gmail.com