सुविद गुरागाईंका गजलहरू
१.
जानी–नजानी माया लाएको तिम्रै लागि त हो नि !
रहर–रहरमै दुःख पाएको तिम्रै लागि त हो नि !
हुने के होला, भन्नु कसरी, आंसु खस्ने पो हो कि ?
डराइ–डराई छेउमै आएको तिम्रै लागि त हो नि !
एक्लै बांचुलां जोगी बनुलाँ अरू सक्दिनं सोच्न,
हुने–नहुने कसम खाएको तिम्रै लागि त हो नि !
पागल भनिएं, हुस्सु भनिएं, बुझ्ने भएन कोही,
सधैं एउटै गजल गाएको तिम्रै लागि त हो नि !
२.
लहर आयो गयो मनमा छोएर हल्का ।
जांदा–जांदै माफी माग्यो रोएर हल्का ।
किन आयो किन गयो ? भनेन केही,
जिन्दगीमा अनुभूति भएर हल्का ।
नीलो–नीलो हुंदै थियो चाहना मेरो,
फिका पा¥यो गाढा माया धोएर हल्का ।
पानी–पानी भयो कठै दुनियां सबै,
हांस्दा माया आंसु थोपा रोकेर हल्का ।
कसो गरुं, के पो गरुं बनायो त्यसै,
पुराना ती घाउ–खाटा फोएर हल्का ।
खुसी’थ्यो कि दुखी थियो पाइनं बुझ्न,
मर्छु होला मनमा पिर बोकेर हल्का ।
३.
छिनमै लहर उठेर आउंछ छिनमै शान्त हुन्छ ।
छिनमै मुटु दुखेर आउंछ छिनमै शान्त हुन्छ ।
कि लगिदेउ किनार पारि कि दोडिदेऊ एक्लै वारि,
छिनमै बाढी उर्लेर आउंछ छिनमै शान्त हुन्छ ।
के गरुं हो कसो गरुं ! दोधार भो जिन्दगीमा,
छिनमै छाती चर्केर आउंछ छिनमै शान्त हुन्छ ।
रुझ्न पनि पाइएन लौ ! मनै भिज्ने गरी,
छिनमै पानी दर्केर आउंछ छिनमै शान्त हुन्छ ।
000
(इटहरी–२, हलगडा, सुनसरी)
bisnuprasad.bg@gmail.com
१.
जानी–नजानी माया लाएको तिम्रै लागि त हो नि !
रहर–रहरमै दुःख पाएको तिम्रै लागि त हो नि !
हुने के होला, भन्नु कसरी, आंसु खस्ने पो हो कि ?
डराइ–डराई छेउमै आएको तिम्रै लागि त हो नि !
एक्लै बांचुलां जोगी बनुलाँ अरू सक्दिनं सोच्न,
हुने–नहुने कसम खाएको तिम्रै लागि त हो नि !
पागल भनिएं, हुस्सु भनिएं, बुझ्ने भएन कोही,
सधैं एउटै गजल गाएको तिम्रै लागि त हो नि !
२.
लहर आयो गयो मनमा छोएर हल्का ।
जांदा–जांदै माफी माग्यो रोएर हल्का ।
किन आयो किन गयो ? भनेन केही,
जिन्दगीमा अनुभूति भएर हल्का ।
नीलो–नीलो हुंदै थियो चाहना मेरो,
फिका पा¥यो गाढा माया धोएर हल्का ।
पानी–पानी भयो कठै दुनियां सबै,
हांस्दा माया आंसु थोपा रोकेर हल्का ।
कसो गरुं, के पो गरुं बनायो त्यसै,
पुराना ती घाउ–खाटा फोएर हल्का ।
खुसी’थ्यो कि दुखी थियो पाइनं बुझ्न,
मर्छु होला मनमा पिर बोकेर हल्का ।
३.
छिनमै लहर उठेर आउंछ छिनमै शान्त हुन्छ ।
छिनमै मुटु दुखेर आउंछ छिनमै शान्त हुन्छ ।
कि लगिदेउ किनार पारि कि दोडिदेऊ एक्लै वारि,
छिनमै बाढी उर्लेर आउंछ छिनमै शान्त हुन्छ ।
के गरुं हो कसो गरुं ! दोधार भो जिन्दगीमा,
छिनमै छाती चर्केर आउंछ छिनमै शान्त हुन्छ ।
रुझ्न पनि पाइएन लौ ! मनै भिज्ने गरी,
छिनमै पानी दर्केर आउंछ छिनमै शान्त हुन्छ ।
000
(इटहरी–२, हलगडा, सुनसरी)
bisnuprasad.bg@gmail.com