सुविद गुरागाईंका गजलहरू

१. 
जानी–नजानी माया लाएको तिम्रै लागि त हो नि !
 रहर–रहरमै दुःख पाएको तिम्रै लागि त हो नि ! 

 हुने के होला, भन्नु कसरी, आंसु खस्ने पो हो कि ?
डराइ–डराई छेउमै आएको तिम्रै लागि त हो नि ! 

 एक्लै बांचुलां जोगी बनुलाँ अरू सक्दिनं सोच्न, 
हुने–नहुने कसम खाएको तिम्रै लागि त हो नि ! 

पागल भनिएं, हुस्सु भनिएं, बुझ्ने भएन कोही,
सधैं एउटै गजल गाएको तिम्रै लागि त हो नि ! 

२. 
लहर आयो गयो मनमा छोएर हल्का । 
जांदा–जांदै माफी माग्यो रोएर हल्का । 

किन आयो किन गयो ? भनेन केही, 
जिन्दगीमा अनुभूति भएर हल्का । 

नीलो–नीलो हुंदै थियो चाहना मेरो, 
फिका पा¥यो गाढा माया धोएर हल्का । 

 पानी–पानी भयो कठै दुनियां सबै, 
हांस्दा माया आंसु थोपा रोकेर हल्का । 

कसो गरुं, के पो गरुं बनायो त्यसै, 
पुराना ती घाउ–खाटा फोएर हल्का । 

खुसी’थ्यो कि दुखी थियो पाइनं बुझ्न, 
मर्छु होला मनमा पिर बोकेर हल्का ।

३. 
छिनमै लहर उठेर आउंछ छिनमै शान्त हुन्छ । 
छिनमै मुटु दुखेर आउंछ छिनमै शान्त हुन्छ । 

 कि लगिदेउ किनार पारि कि दोडिदेऊ एक्लै वारि, 
छिनमै बाढी उर्लेर आउंछ छिनमै शान्त हुन्छ । 

के गरुं हो कसो गरुं ! दोधार भो जिन्दगीमा, 
छिनमै छाती चर्केर आउंछ छिनमै शान्त हुन्छ । 

रुझ्न पनि पाइएन लौ ! मनै भिज्ने गरी, 
छिनमै पानी दर्केर आउंछ छिनमै शान्त हुन्छ । 
000

(इटहरी–२, हलगडा, सुनसरी)
bisnuprasad.bg@gmail.com

No comments: